บทที่ 18 ทวงแค้น : 18

"เจ้าไม่เป็นอะไรมากนะ"

อี้เฟยวางซูเหยาไว้บนตั่งนั่งที่ศาลาริมน้ำ คราแรกเขาตั้งใจจะพานางไปส่งที่กระโจมของนาง ทว่าซูเหยาขอออกมานั่งสูดอากาศหายใจด้านนอกแทน

"หม่อมฉันไม่เป็นอะไรเพคะ"

แค่กัดปากตนเองเพื่อให้เขาสงสารและป้ายความผิดให้เจินซู่เท่านั้น นางรู้สึกสะใจเสียมากกว่าเจ็บอีก

"เจ้าไปนำน้ำอุ่นกับผ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ