บทที่ 53 53

ในเวลาต่อมา แก้วกุดั่นก็นั่งบนเก้าอี้ข้างเขา ตรงหน้าคือจานส้มตำที่แค่เห็นสีสันจัดจ้านแล้วเป็นต้องกลืนน้ำลาย ไม่ใช่ว่าอยากกินนะ แต่กลัวต่างหากล่ะ

แต่ลูกผู้หญิง ฆ่าไม่ได้ หยามก็ไม่ได้ ในเมื่อเขากล้าท้า เธอก็กล้าที่จะจัดให้

“ใครกินหมดก่อนเป็นคนชนะ ห้ามเหลือเม็ดพริกด้วย” เขาย้ำด้วยท่าทางสบายๆ จิบน้ำเล...