บทที่ 77 77

“แล้วฉันละสวยไหม”

“ก็สวยนะ”

“ฉันสวย” จิราพรย้ำอย่างมั่นใจ “ไม่มีผู้ชายหน้าโง่คนไหนกล้าปฏิเสธฉันหรอก สักวันคุณนัตต้องมาคุกเข่าตรงหน้าขอฉันเป็นแฟน ไม่เชื่อพวกแกก็คอยดู ! ”

ช่วงบ่ายชานัตไม่มีเรียน เขารีบกลับบ้านทันที และก็พบแก้วกุดั่นมาคอยยืนต้อนรับอยู่หน้าบ้าน เธอยิ้มสดใสดั่งดวงตะวัน โบกมือทักทาย เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ