บทที่ 93 93

ดวงตาคู่สวยเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แวบแรกนึกว่าเป็นชานัต แต่กลิ่นเหงื่อสาบสางที่ลอยแตะจมูกบอกเธอว่าไม่ใช่เขา ซ้ำมือหยาบกร้านยังตะปบจับขาเรียว

“กรี๊...” จะกรีดร้องด้วยความตกใจ ทว่าผู้ชายคนนั้นโผนทะยานขึ้นคร่อมร่างเธอ พร้อมทั้งเอามือที่หยาบเหมือนกระดาษทรายปิด ครึ่งปากครึ่งจมูกเธอไว้

พยายามดิ้นรนต่อสู้ ...