บทที่ 27 ตอนที่ 27

ฟ้าใสรีบเดินจากมา อดตำหนิตัวเองไม่ได้ที่ซ่อนความหวาดกลัวเอาไว้ไม่มิด จึงมีท่าทางลุกลี้ลุกลนอย่างที่เห็น ทั้งที่พยายามทำใจดีสู้เสือ เตรียมใจรับมาแล้วว่าวันนี้ชีวิตเธอจะเจอกับอะไร

ปลายเท้าน้อยๆ พาร่างบอบบางก้าวมาจนสุดโถงทางเดิน เป็นจังหวะที่ลิฟต์เลื่อนลงมาพอดี

ประตูสีเงินบานกว้างแยกออกจากกัน ร่างบอบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ