บทที่ 9 ตอนที่ 9

รอนน์บอกขณะทาบลำตัวทับร่างน้อยๆ ของสะใภ้ เข่าสองข้างของดาหลาถูกง้างให้เปิดออกรับลำตัวหนาของพ่อผัวที่แทรกเข้ามาตรงกลาง

“หยุดเถอะรอนน์... มะ ไม่นะ”

ดาหลาร้องห้าม ตอนนั้นมือซุกซนของรอนน์กำลังแกะกระดุมเสื้อของหล่อนพัลวัน ก่อนจะเปลื้องออกไปจากหัวไหล่แล้วเกลือกใบหน้าจูบไซ้ทรวงอกอวบใหญ่อย่างหื่นกระหาย รอนน์ไม่เคยเจออะไรงดงามขนาดนี้มาก่อน

“อ๊าห์”

ดาหลาพริ้มตา บราเซียที่ถูกกระชากหลุดติดมือของรอนน์ออกมา ทำให้เต้าทรวงสล้างผุดเผยขึ้นรับริมฝีปากของพ่อผัวที่ครอบลงมาดูดเลียหัวนมสองข้างสลับไปมาอย่างเอร็ดอร่อย

“อูยยย... ”

รอนน์ดูดแรงเหมือนทารกโหยหิว แตกต่างตรงที่เขาจงใจล้อเล่นกับความรู้สึกของหล่อนด้วยการครอบริมฝีปากลึกลงมาถึงวงป้านหัวนมแล้วยังวนลิ้นบดบี้เม็ดหัวนมสลับดูดเลีย มือทั้งสองข้างของดาหลาเกาะเกร็งต้นแขนของเขาเอาไว้แน่นเพราะเสียวจัด สัมผัสเร่าร้อนนี่พ่อสามีมอบให้ทำเอาหญิงสาวหายใจติดๆ ขัดๆ ทรวงอกแอ่นหยัดขึ้นรับปลายลิ้นและริมฝีปากรกไรหนวดที่แนบเน้นลงมาครอบดูดสองเต้าอวบใหญ่

“สวยเหลือเกิน”

รอนน์ทั้งดูด ทั้งบีบและขยำ ดาหลาได้แต่ร้องอูยๆ แล้วหลับตา ปล่อยให้เขาฟอนฟัดสองเต้าจนหนำใจ ลมหายใจร้อนผ่าวเจือกลิ่นสุราอ่อนๆ ที่พ่นพรูออกมาจากจมูกและปากของพ่อสามีสุดหื่น สร้างความเสียวซ่านให้กับสะใภ้แสนสวยได้อย่างเหลือเชื่อ

“เนื้อตัวคุณหอมจัง”

รอนน์บอกพลางซุกไซ้จมูกและริมฝีปากสำรวจไปตามผิวเนื้ออ่อนบางอย่างลุ่มหลง เขาจูบไล่ขึ้นมาจากเต้านมที่โดนดูดจนเม็ดหัวนมแดงเรื่อ

รอนน์จูบไซ้ขึ้นมาที่ซอกคอ แก้ม หน้าผากและเส้นผม เดาสูดดมซ้ำๆ เหมือนจะกลืนกินทั้งตัวของหล่อน ก่อนจะจูบไซ้ต่ำลงมาที่ทรวงอกแล้วดูดนมสองเต้าอีกครั้ง

“อ๊าห์... ”

ดาหลาครางออกมา รอนน์กดจมูกและริมฝีปากนาบเน้นลงมาตามส่วนโค้งเว้าของสรีระสาว

“หุ่นคุณเซ็กซี่เร้าใจเหลือเกิน”

รอนน์ชม จูบไซ้เรื่อยลงมาถึงสะดือก็หยุดวนลิ้นไล้เลียรอบๆ รอยบุ๋มของแอ่งสะดือสุดเซ็กซี่ ทำเอาท้องน้อยของดาหลาแขม่วเกร็ง สองมือจิกศีรษะเขาแน่น

“อ๊อย... ”

สองมือของหล่อนขยุ้มศีรษะของพ่อผัวเอาไว้แน่น จากนั้นก็ต้องสะดุ้ง เมื่อใบหน้าครึ้มเคราของรอนน์ลากต่ำลงมาถึงเนินเนื้อที่หนีบแน่นเป็นโคกนูนอยู่ในซอกขา

“ผมถอดให้นะครับ... ผมอยากกิน อยากเลีย”

พ่อผัวบอกความปรารถนาของตนอย่างไม่กระดากอาย และทันทีที่สิ้นเสียงของรอนน์ กางเกงของดาหลาก็ถูกกระชากจนหลุดออกไปจากปลายเท้า

“ยะ... อย่า”

สะใภ้ร้องห้าม เมื่อพ่อสามีดันเข่าของหล่อนขึ้นไปขนานกับลำตัว โคกเนื้อตรงซอกขาแอ่นอ้าขึ้นมาอวดกลีบอูมแน่นอยู่ในแพนตี้ตัวน้อย

“ถอดออกนะครับ”

เขาขออนุญาตแล้วกระชากแพนตี้สีชมพูหวานจนหลุดออกไปจากปลายเท้าของหญิงสาว

“โอ้ว... ”

รอนน์ร้องคราง ดวงตาเบิกโพลงมองกลีบสวาทงดงามของลูกสะใภ้ซึ่งยังเป็นสีชมพูสวย

“ยะ... อย่า... ”

สองมือน้อยๆ ของสะใภ้ยื้อยันอยู่กับศีรษะของพ่อสามีที่พยายามแนบเน้นใบหน้าลงมาซุกไซ้หว่างขาของหล่อน ก่อนที่กลีบสวาทนุ่มอ่อนจะถูกเรียวลิ้นร้อนๆ ของรอนน์กระหวัดเลียแล้วไชชอนลงมาในรอยแยกกึ่งกลางร่องเสียว

“มะ... ไม่นะ”

คนโดนเลียร้องทัดทาน แต่คนอยากเลียจนหน้ามืดตามัวก็ปล่อยให้เสียงร้องห้ามเป็นแค่ลมที่วูบผ่าน รีบก้มหน้าจัดการดูดเลียสองกลีบสลับไปมาทั้งซ้ายขวา

รอนน์หื่นมาก เขาใช้สองมือแบะบีบกลีบสวาทที่โอบล้อมเอาไว้ด้วยพุ่มไหมสีดำระยับ ก่อนจะเลียสลับซดเสียงดังจั๊บๆ จนมีหยาดน้ำผึ้งเหนียวๆ ถูกขับเล็ดไหลออกมาจากรวงรังที่โดนลิ้นระรัวเลียไปทั่วทุกซอกกลีบดอกไม้งาม

“ฮื่อๆ... เสียว”

ดาหลาเสียวจนกลีบสั่น ขณะเลียรอนน์ก็เหลือบตาขึ้นมองใบหน้าของหล่อนไปด้วย ยิ่งเห็นสะใภ้คนสวยพริ้มตาซ่านสยิวก็ยิ่งเร่งเร้าให้เขาอยากกลืนกินหล่อน

“อูยยย... ”

ดาหลายอมรับว่าเสียวสยิวแทบขาดใจ อาจเป็นเพราะว่านานเป็นปีมาแล้ว ที่ร่างกายนี้ไม่มีชายใดได้แตะต้องชมเชย

รอนน์กำลังทำให้ทุกบริเวณในร่างกายอ่อนไหวไปหมด ไม่ว่าพ่อผัวจะแตะต้องตรงไหนก็ชวนให้หล่อนวูบวาบร่านร้อนไปหมด

ซึ่งรอนน์ก็รับรู้ได้จากมือทั้งสองข้างของหล่อนที่พยายามผลักศีรษะของเขาออกในตอนแรก

ทว่านาทีนี้ดาหลากลับกดศีรษะและใบหน้าของเขาลงมาแนบคลึงดึงดูดปุ่มกระสันจนแข็งตั้งเป็นตุ่มไตอยู่ในอุ้งปากของรอนน์

“เสียวมาก... อ่าห์”

ดาหลาครางออกมา รอนน์รีบบดเคล้าใบหน้าระคายเคราเข้ากับโคกเนินสวาทของสะใภ้อย่างถึงอกถึงใจหล่อน

“อ๊อย... เสียว ยะ... อย่า”

ดาหลาเหมือนคนที่สับสนใจกับความต้องการของตัวเอง ปากก็บอกให้รอนน์หยุด ผลักบ้าง ห้ามบ้าง แต่เจ้าหล่อนกลับอ่อนระทวยในท้ายที่สุด ซ้ำยังแอ่นเนินสวาทรับปลายลิ้นของรอนนท์ที่ปาดเลียลงมาถี่ๆ ขดขยี้รูเสียวจนน้ำเหนียวหลั่งออกมาอาบลำลิ้นของเขา

“เสียว... อ๊อย”

มือของดาหลายังขยุ้มศีรษะของรอนน์เอาไว้แน่น หล่อนบอกอย่างไม่อายว่าเสียวมาก... เสียวจนแทบขาดใจ ใครที่ไม่เคยเป็นแม่ม่ายคงไม่รู้หรอกว่าชีวิตของผู้หญิงไร้คู่ที่ต้องเลี้ยงดูลูกเพียงลำพังนั้นมันเปลี่ยวเหงาและว้าเหว่แค่ไหน

บทก่อนหน้า
บทถัดไป