บทที่ 133

มันเหมือนสายกีตาร์ที่ขาดผึง ช่วงเวลาแห่งความสุขสุดยอดนั้นหักสะบั้นลงราวกับกิ่งไม้ในมือเขา วินาทีก่อนหน้านั้น เขากำลังเปี่ยมสุขอย่างเต็มเปี่ยม การจูบเอ็มม่านั้นมันเกินกว่าที่เขาจำได้เสียอีก ที่ดียิ่งกว่านั้นคือความจริงที่ว่าเธอเองก็ต้องการให้เขาจูบเธอ เธอจูบตอบเขาและเขาสัมผัสได้ถึงความเร่าร้อนของเธอ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ