บทที่ 163

เธอตื่นขึ้นมาในกองผ้าห่มที่พันกันยุ่งเหยิง รู้สึกปวดเมื่อยและมึนงง ห้องที่ตกแต่งอย่างหรูหรายังคงมืดมิด แต่เธอมองเห็นร่องรอยเสื้อผ้าของพวกเขาทอดไปสู่เตียงใหญ่โอ่อ่า แขนหนักๆ พาดอยู่บนร่างเปลือยเปล่าของเธอ ทำให้เธอขยับตัวไม่ได้ มันเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว ภาพเลือนรางของผ้าปูที่นอนและความเปลือยเปล่า เธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ