บทที่ 36

เอ็มม่าหยุดสั่นไม่ได้ ร่างกายเธอสั่นสะท้านเมื่อนึกถึงมือสกปรกเหนียวเหนอะของมอริซที่ลวนลามไปทั่วตัวเธอ เนื้อตัวชุ่มเหงื่อมันเยิ้มของเขากดทับลงบนร่างเธอ ลมหายใจเหม็นเปรี้ยวอับชื้น กลิ่นตัวเหม็นสาบ...ทั้งหมดนั้นห่อหุ้มเธอจนอยากจะอาเจียน เขาช่างน่าขยะแขยงทั้งภายนอกและภายใน

วิลประคองเธอไปนั่งที่เบาะข้าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ