บทที่ 62

มันเลยเที่ยงคืนไปมากแล้วตอนที่วิลกลับถึงบ้าน เอ็มม่านอนอยู่บนเตียง พยายามจะหลับแต่ข่มตาไม่ลง เห็นได้ชัดว่าเขากำลังพยายามย่องเบาเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าเขากลับมาแล้ว เธอรู้สึกเหนื่อยล้าเกินกว่าจะรับมือกับเขา และหวังว่าเขาจะเข้านอนไปเสีย แต่ที่ทำให้เธอประหลาดใจก็คือ วิลแอบย่องเข้ามาในห้องแล้วก็ขึ้นมาบนเตี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ