บทที่ 72

สองสามวันต่อมาบรรยากาศตึงเครียด วิลไม่กลับบ้านเลย กลางวันเขาก็หมกมุ่นอยู่กับงาน ส่วนกลางคืนก็หายตัวไปไหนไม่รู้ เธอรู้สึกเหมือนเป็นฟองสบู่ที่ลอยอยู่ในทุ่งโล่งกว้างภายในคฤหาสน์หลังนั้น มันสวยงามและกว้างใหญ่ และเธอก็ไม่เข้ากับมันเลย เธอแค่ลอยไปลอยมาอยู่ข้างใน ไม่มีที่ไหนดูเหมาะสมให้เธอลงจอดเลย ความทรงจ...