บทที่ 109

เมื่อได้ยินเสียงของ Karen Daly ทุกคนก็มองข้ามไป

เธอสวมชุดนอนกับเสื้อคลุม ผมยาวสีดำของเธอพาดบ่า เธอดูผอมมากจนทำให้คนอื่นสงสารเธอ แต่มีแสงที่แหลมคมในดวงตาของเธอ

หัวใจของเควินไคล์จมลง เธออยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว? เธอได้ยินมากแค่ไหน?

“กะเหรี่ยง ลูกคงเข้าใจผิดพ่อแล้ว เราควรนั่งคุยกันในฐานะพ่อลูกกัน” ซาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ