บทที่ 15 บทที่ 15 เปิดใจให้ผมบ้างนะครับ

พราวระวีมองคนที่เปิดประตูเข้ามาในห้องด้วยสายตาไม่เข้าใจ ในมือของเขาเต็มไปด้วยถุงใส่อาหารและของสด      ตื่นมาไม่เห็นเขาอยู่ในห้อง เธอคิดว่าเขากลับไปแล้ว แต่ที่ไหนได้เขากลับหอบของกินมามากมาย ตั้งใจจะมาอยู่ที่นี่เลยหรือไง ตาสองคู่สบกัน กล้าตะวันยิ้มให้แล้วเดินเอาของไปเก็บในครัว พราวระวีถอนหายใจออกมาเฮื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ