บทที่ 9 บทที่ 9 ไม่อาจเปลี่ยนใจ

“หนูพราวเป็นยังไงบ้าง” คำถามของบิดาทำให้คนที่กำลังนั่งทอดอารมณ์หันมามอง อนันต์นั่งลงที่เก้าอี้ว่างข้าง ๆ ลูกชาย แล้วรับแก้วเหล้าที่ลูกส่งให้มาจิบ ตาอ่อนแสงมองหน้าลูกชายคนโต นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้นั่งดื่มกับลูก

“ดีขึ้นแล้วครับ เช็ดตัวให้กินยา หลับผมก็ลงมานี่แหละ    แม่ว่าไงบ้างพ่อ”

“แรก ๆ ก็โวยว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ