บทที่ 103

ฉันยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ ไม่แน่ใจว่าควรจะรู้สึกอย่างไร ได้แต่จ้องมองรอยซ์อย่างว่างเปล่า

“คุณกำลังทำอะไรน่ะ รอยซ์ คุณกำลังทำอะไร”

เสียงของฉันแหบพร่า แต่เขากลับนิ่งเงียบ ดวงตาจับจ้องมาที่ฉันขณะที่เขาขยับเข้ามาใกล้ขึ้น

ในที่สุดเขาก็ยื่นมือมาทางใบหน้าของฉัน และฉันก็หลับตาลงตามสัญชาตญาณ

ฉันรู้สึกได้ถึงป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ