บทที่ 109

เคธี่เช็ดน้ำตาแล้วถลึงตาใส่ไซมอน

จากนั้นเธอก็หันมาพูดกับฉัน “ดีแล้วที่คุณไม่เป็นอะไร สุขภาพอย่างคุณน่ะ แค่บาดเจ็บนิดหน่อยก็คงใช้เวลานานกว่าจะหาย”

ฉันอดหัวเราะไม่ได้ “มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เห็นไหมคะ ฉันสบายดี”

รอยซ์ขมวดคิ้วใส่ฉัน “ที่เคธี่พูดมันผิดหรือไง โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ดูแลตัวเองไม่เป็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ