บทที่ 113

ฉันกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้อยู่ข้างๆ ฉัน

“พูดมาสิ ยังมีอะไรจะพูดอีกไหม”

ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามข่มอารมณ์โกรธเอาไว้

เชอร์ลีย์มองฉันอย่างผู้มีชัย “เราทำกันทั่วบ้านนั่นแหละ ตอนที่เธอกำลังหลับ”

“แบรนดอนเป็นคนบอกฉันเองเลยว่าไม่ชอบเธอ เกลียดท่าทีหยิ่งยโสข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ