บทที่ 132

พอฉันพูดแบบนั้น แบรนดอนก็ทำได้แค่พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจนัก

ตอนเที่ยง เคธี่ก็โทรมาหาฉันแล้วถามว่า “นี่ พรุ่งนี้เธอกลับซันเครสต์ซิตี้ใช่ไหม”

ฉันคิดในใจว่าเคธี่นี่เส้นสายดีจริง ๆ ต้องเป็นรอยซ์แน่ ๆ ที่ปากโป้ง

“อืม กะว่าจะบอกเธอก่อนขึ้นเครื่องน่ะ มีอะไรเหรอ”

เคธี่ตอบ “ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันไม่ได้เจอคุ...