บทที่ 137

ไม่นานเคลลี่ก็กลับมาพร้อมกับเด็ก ๆ และแบรนดอนก็มาถึงด้วย

เขาดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นความผิดปกติอะไรในตัวฉันเลย คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้ฉันไปไหนมา

เบรตต์สนุกสุดเหวี่ยงที่สวนสนุก ทั้งเขาและไบรอาจ่างก็คาดผมที่ได้มาจากที่นั่น

เขาอวดฉันอย่างตื่นเต้น “แม่ครับ ดูที่คาดผมของผมสิ เท่ไหมครับ”

ฉันพยักหน้าแล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ