บทที่ 152

ฉันมองรอยซ์อย่างประหลาดใจ “นายสั่งมาจากร้านไหนเนี่ย ฉันต้องไปสั่งร้านนั้นบ้างแล้ว อร่อยสุดยอดไปเลย”

รอยซ์ยังคงจัดของออกจากถุงพลางพูดว่า “ไว้ค่อยบอกแล้วกัน ถึงบอกไปตอนนี้เธอก็จำไม่ได้หรอก กินก่อนเถอะ ถ้าอยากกินอีกเมื่อไหร่ก็บอกฉันแล้วกัน เดี๋ยวฉันสั่งให้”

ฉันเดาว่าคืนนี้เขาคงไม่ยอมบอกแน่ๆ เลยได้แต่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ