บทที่ 172

จู่ๆ รอยซ์ก็ดึงฉันเข้าไปกอดแน่น “เธอรู้บ้างไหมว่าในหัวฉันมันวุ่นวายไปหมดตอนที่ได้ยินเรื่องอุบัติเหตุของเธอน่ะ”

“ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะต้องเสียเธอไป”

น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ แต่ฉันกลับรู้สึกสงบลงอย่างช่วยไม่ได้ ฉันลูบไหล่เขาเบาๆ “ดูสิ ฉันไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมล่ะ ซาวันน่าช่วยฉันไว้ ฉันสบายดีจริงๆ”

เขา...