บทที่ 225

น้ำเสียงของเขาดึงดันไม่เลิก ราวกับว่าเขาจะไม่ยอมหยุดจนกว่าฉันจะตกลงไปพบเขา

การฟังเขารู้สึกเหมือนถูกงูในความมืดจ้องมองอยู่ ลิ้นเหนียวหนืดของมันตวัดออกมา พร้อมที่จะขู่รีดอะไรบางอย่างไปจากฉัน

“ก็แค่ดื่มชากัน คุณชาร์ป มันเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอครับ”

ฉันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า “ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณอ...