บทที่ 240

ซาวันนาห์พยักหน้า “โอเค แคโรไลน์ ฉันเข้าใจแล้ว เธอควรไปพักผ่อนบ้างนะ เธอคงจะเพลียมากแน่ๆ”

ฉันส่ายหน้า จริงๆ แล้วฉันไม่ได้เหนื่อยขนาดนั้น รอยซ์เป็นคนอุ้มลูกมาตลอดทาง แถมบนเครื่องบินฉันก็เอาแต่นอนเกือบตลอดเวลา

ฉันเหลือบมองรอยซ์ เขากำลังมองลูกน้อยด้วยความอ่อนโยน บนใบหน้าไม่มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ