บทที่ 242

ฉันสังเกตเห็นประกายขบขันในดวงตาของรอยซ์ขณะที่เขาก้มลงมองฉัน “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ”

ฉันรู้สึกอายวาบขึ้นมา อายุอานามก็ปาเข้าไปสามสิบแล้ว ฉันพูดอะไรแบบนั้นออกไปได้ยังไง

“ฉันไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น แล้วคุณก็ไม่ได้ยินอะไรด้วย”

แต่เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้กว่าเดิม “โอ้ แต่ผมได้ยินนะ คุณบอกว่าคุณชอบผมใช่ไหม...