บทที่ 252

เมื่อนึกถึงโจแอนนา ฉันก็หยุดชะงักไปโดยสัญชาตญาณ จ้องมองคนทั้งคู่ที่หายลับเข้าไปหลังประตูอัตโนมัติของโรงแรม

โรงแรมมีผนังกระจกใสขนาดใหญ่ ฉันจึงมองเห็นพวกเขาเดินไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ได้อย่างชัดเจน ดูเหมือนกำลังจะเช็กอินเข้าพัก

ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

ฉันควรจะถ่ายรูปแล้วส่งให้โจแอนนาดีไหมนะ

ถึงแม้ว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ