บทที่ 292

“บันไดตรงนี้ดูโล่งและไม่สวยเลย”

เมื่อได้ยินพนักงานพูดแบบนั้น ฉันก็รีบเช็ดน้ำตาแล้วเร่งให้เคธี่ไปจัดการ

แม้ว่าจู่ ๆ จะนึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมาจนรู้สึกเศร้า แต่ฉันก็ไม่อยากให้งานสำคัญของเคธี่ต้องล่าช้า

เคธี่เหลือบมองฉัน แต่ก็ยังดึงดันจับมือฉันไว้แล้วพาไปที่บันได

ในตอนนี้ เธอคงไม่สบายใจที่จะทิ้งฉันไว้ค...