บทที่ 338

พอได้ยินคำพูดนั้น ฉันก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีและหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างเพื่อเลี่ยงสายตาเขา

รอยซ์ดูเหมือนจะสังเกตอารมณ์ของฉันได้ ตอนที่เราลงจากรถ เขาตั้งใจเปิดประตูให้ฉันและยังจูงมือฉันอีกด้วย

“เฮ้ เป็นอะไรไป ตั้งแต่ที่ฉันพูดว่าจะสืบเรื่องอัลฟอนโซกับเมฟ เธอก็ดูซึมไปเลย เป็นเพราะเรื่องเมฟเหรอ” เข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ