บทที่ 380

ฉันฝืนยิ้ม รู้สึกพูดอะไรไม่ค่อยออก “เปล่าจ้ะ... พ่อของลูกช่วงนี้งานยุ่งมากน่ะ ป้าเกือบลืมไปเลย”

ฉันกับรอยซ์สบตากัน เราทั้งคู่สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แต่ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว เราจะทิ้งไบรอาไว้คนเดียวก็ไม่ได้

เราตัดสินใจพาไบรอาไปร้านอาหารใกล้ๆ เพื่อหาอะไรทานพลางๆ ระหว่างรอให้ลีโอกลับมา

ที่ร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ