บทที่ 39

น้ำเสียงของเชอร์ลีย์ทั้งฟูมฟายทั้งขาดห้วง “หมายความว่ายังไง มีอะไรผิดปกติเหรอ”

“แกรู้ไหมว่าทุกอย่างที่แกมีอยู่ตอนนี้ก็เพราะฉัน! แล้วแกยังกล้าเอาเงินของฉันไปสวมเขาให้ฉันอีกเหรอ! ไอ้สารเลว!”

เธอตะโกนใส่โทรศัพท์

ฉันไม่ได้ยินเสียงของเจมส์ แต่บอกได้เลยว่าเชอร์ลีย์เริ่มสติแตกมากขึ้นเรื่อยๆ

“ได้ ถ้าแกคิดว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ