บทที่ 448

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหลังจากที่ฉันเข้ามานั่งในห้องทำงาน อิซาโดราก็โผล่มา

แมเดลินเป็นคนพาเธอเข้ามา เธอบอกความคืบหน้าเรื่องงานสั้นๆ แล้วก็ออกไป อิซาโดราวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าฉันแล้วพูดว่า “เด็กคนนั้นดูฉลาดและมีไหวพริบดีนะ”

“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ” ฉันถามพร้อมกับยิ้มและจิบกาแฟ

อิซาโดรารู้ใจฉันดี เธอซื้อลาเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ