บทที่ 496

ฉันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน ฉันหันไปหาเคธี่แล้วพูดว่า “ฉันชวนเธอมากินข้าวเย็นนะ แต่ตอนนี้ทำตัวอย่างกับสายลับเลยเหรอ จะเอารายงานทุกคำที่เราพูดไปลงกรุ๊ปแชตหรือไง”

เคธี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย “ก็ไม่เชิงหรอก ฉันแค่รู้สึกซึ้งใจที่เห็นพวกเธอสองคนสนิทกันมากขึ้น ก็เลยอยากคุยด้วยเยอะๆ”

“ไม่เชื...