บทที่ 526

ฉันสบตากับรอยซ์และค่อยๆ สงบลง ฉันเพิ่งจะรู้สึกตัวว่าแผ่นหลังชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็นก็ตอนที่ลมยามค่ำคืนพัดมาปะทะ ทำเอาฉันสั่นสะท้านไปทั้งตัว

“ขอโทษนะ ฉันแค่กังวลมากเกินไป” ฉันพูดพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้ง ใช้มือปิดหน้าตัวเอง

ฉันจะมาสติแตกตอนนี้ไม่ได้ เรื่องมันเกิดขึ้นมามากมายขนาดนี้แล้ว ยังจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ