บทที่ 53

ดวงตาของแบรนดอนไหววูบเล็กน้อย เขายิ้มอย่างอ่อนโยนขณะกอดฉันไว้ “แคโรไลน์ ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่มีวันแตะต้องเงินของลูกเราหรอก อีกไม่กี่วันพอจัดการเรื่องเงินเรียบร้อยแล้ว ฉันจะโอนเงินคืนให้”

ในเมื่อเขาพูดแบบนั้นแล้ว ฉันก็เห็นว่าไม่มีความจำเป็นต้องเถียงอะไรต่อ จึงแค่พยักหน้าเบาๆ

วันต่อมา แบรนดอนกลับไปทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ