บทที่ 7

แบรนดอนมองฉันอย่างสงสัยแล้วเดินไปเช็คกระเป๋าเอกสารของเขา

ฉันมองตามเขาไปอย่างกระวนกระวาย กลัวว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

โชคดีที่แบรนดอนไม่ทันสังเกตเห็นอะไร เขาหันกลับมาพร้อมกับสีหน้าที่อ่อนโยนคุ้นเคย

“ขอโทษนะ แคโรไลน์ ที่บ้านไฟดับน่ะ ผมเลยพาพวกเขาออกไปหาอะไรกินข้างนอก คิดว่าตอนกลับมาคุณจะยังหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ