บทที่ 78

กลางดึกสงัด แบรนดอนพรวดพราดเข้ามาในบ้านแล้วเตะโต๊ะกาแฟจนแหลกละเอียด

ฉันแกล้งทำเป็นตื่นเพราะเสียงนั่นแล้วเดินลงไปหาเขา

“ที่รัก เป็นอะไรไปคะ ทำไมหัวเสียขนาดนี้”

แบรนดอนกำลังเดือดดาลเรื่องที่เด็กคนนั้นเป็นลูกของเอิร์ลจริงๆ แต่เขาบอกฉันตรงๆ ไม่ได้ เลยเค้นยิ้มออกมา “ก็แค่เรื่องงานน่ะ น่าหงุดหงิดชะมัด”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ