บทที่ 282 อาหารค่ำสำหรับครอบครัว

ฉันได้ยินเสียงอุ้งเท้าวิ่งตะกุยพื้นอย่างร้อนรน ก่อนที่ฉันจะทันได้เตรียมตัว ประตูก็เปิดผลัวะเข้ามา และกัปตันก็พุ่งเข้ามาในห้อง ดวงตาสีเข้มของมันเบิกกว้างเมื่อเห็นฉันนั่งอยู่บนเตียง

“กัปตัน!” ฉันหัวเราะออกมาเมื่อกัปตันชะงักไปเพียงชั่วครู่ก่อนจะพุ่งตัวเข้าใส่ฉัน ร่างเพรียวของมันสั่นระริกด้วยความตื่นเต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ