บทที่ 22 22

“เหตุผลที่คุณคิดอย่างนั้น?”

“ถ้าคุณคิดจะหนีคุณก็ต้องวิ่ง”

“ฉันอาจจะเดินลงไปให้พ้นจากเขาลูกนี้โดยที่คุณไม่รู้ตัวเลยก็ได้ค่ะ ดอมมินิค”

รสิกาค้อนขวับใส่ชายหนุ่ม ทว่าลึก ๆ ข้างในกลับมีความอบอุ่นอย่างประหลาดแล่นปรี่ขึ้นมา ทำไมเธอต้องดีใจที่เห็นดอมมินิคกลับมาทั้งที่เขาอาจจะฆ่าเธอทิ้งเสียก็ได้ในเวลาไม่ช...