บทที่ 34 อุ้ม

“ไปส่งแม่จ๋าที่เรือนหลังเล็กกันดีกว่า” คนตัวสูงอุ้มลูกสาวอย่างถนัดมือเดินพาคนท้องไปส่งถึงเตียงนอน

“นอนหลับฝันดีนะคะ ตื่นแล้วไปหาหนูด้วย” สาวน้อยของบ้านหอมแก็มแม่จ๋าก่อนจะห่มผ้าให้อย่างดี และเดินจูงมือคนที่อุ้มมาออกไป

“หนูคือของขวัญสำหรับแม่ หนูเกิดจากความรักของแม่ แม่รักหนูนะ” ลลิลลูบท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ