บทที่ 4 ทวงบุญคุณ

ทวงบุญคุณ

“คุณพ่อทำไมกลับดึกจังคะ ลลิลโทรไปคุณพ่อก็ไม่ยอมรับสาย ” ลูกสาวคนสวยนั่งรอกินข้าวกับพ่อจนดึก

“งานที่บริษัทกำลังยุ่ง สินค้าหาให้ลูกค้าไม่ได้ตามกำหนด พ่อโดนค่าปรับหลายแสนเลย แต่ก่อนพ่อเคยมีเงินของแม่คอยช่วยอยู่ ตอนนี้เป็นชื่อของลลิล พ่อก็ไม่อยากรบกวน”

เลี้ยงมากับมือ ทำไมทัตเทพจะไม่รู้จักนิสัยลูกสาวนอกสายเลือดคนนี้ ถ้าเขาขอตรงๆก็ได้ แต่ถ้าใช้ลูกเกรงใจแบบนี้ มีเท่าไหร่ให้หมด

“พ่อเอาบัตรเอทีเอ็มของคุณแม่ที่อยู่กับลลิลไปใช้เลยค่ะ ในนั้นมีอยู่หลายแสน น่าจะพอช่วยค่าปรับที่ต้องจ่ายให้กับลูกค้าได้” เป็นอย่างที่ทัตเทพคิด

“มันจะดีเหรอ พ่อไม่อยากเอาของลูกเลย แต่ตอนนี้เราแย่จริงๆ และ.....”คนพูดลากเสียงให้ดูน่าสงสัย

“และอะไรคะพ่อ ยังมีอะไรที่พ่อยังไม่ได้บอก บอกมาเถอะค่ะ ลลิลยินดีช่วยพ่อทุกอย่าง เราเหลือกันแค่สองคนแล้ว ถ้าลลิลไม่ช่วยพ่อ ก็ไม่รู้จะไปช่วยใครแล้วค่ะ”

หญิงสาวเอื้อมือมาจับมือหนาที่เริ่มเหี่ยวย่นด้วยอายุที่มากขึ้น มองตาคนตรงหน้าอย่างทั้งรัก เคารพ และเทิดทูน ลลิลยังจำทุกเรื่องที่มาเล่าว่าพ่อรักและดูแลเธอขนาดไหนตอนเด็กๆ แล้วตอนนี้พ่อของเธอกำลังเดือดร้อน ถึงเวลาที่เธอต้องตอบแทน

“แม่ของลูก เอาบ้านหลังนี้ไปค้ำประกันเงินกู้นอกระบบ แล้วแม่ก็ไม่ได้จ่ายดอกเขามาหลายเดือน สิ้นเดือนนี้ ถ้าเราหาต้นสิบล้านไปคืนเขาไม่ได้ เขาจะยึดบ้านและที่ดินทั้งหมดแทนต้นกับดอก”

คนเล่ายกมือขึ้นมาทาบบนใบหน้า บีบน้ำตาลูกผู้ชายจนมันไหลออกมาได้สำเร็จ การแสดงที่ไม่ได้ซ้อมมา แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี เพราะหญิงสาวตรงหน้าเชื่อสนิท

“ลลิลไม่มีเงินขนาดนั้นะคะ แล้วเราจะทำยังไงกัน” หญิงสาวตื่นตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้

“มันขู่จะฆ่าพ่อ ลูกก็รู้พวกนี้มันเอาจริง เกสสราเนาะเกสสรา ไม่น่าไปยุ่งกับพวกมันเลย” น้ำตายังไม่หยุดไหล ตีบทจนแตกกระจุย

“มันมีข้อเสนออีกข้อ แต่พ่อคงไม่กล้าขอร้องให้ลูกช่วย ” คนพูดทำท่าจะลุกขึ้นไม่พูดต่อ

“บอกลลิลมาค่ะ ลูกบอกแล้ว ว่าตายแทนพ่อ ลูกก็ทำได้”

“พวกมันต้องการให้ลูกของพ่อไปเป็นเมียเก็บของเจ้านายมัน แล้วมันจะไม่ยึดบ้านเรา แทนดอกเบี้ย ที่แม่ของลูกค้างมันไว้เกือบห้าล้าน แล้วมันจะไม่คิดดอกเบี้ย ถ้าลูกยังเป็นเมียมันอยู่ จนกว่าพ่อจะหาเงินสิบล้านได้ มันถึงจะให้ลูกเป็นอิสระ”

ทัตเทพผลุนผลันลุกออกจากโต๊ะ อย่างรีบร้อน มือทั้งสองข้างก็ป้ายเช็ดน้ำตาไปมาอย่างเสียใจ ก่อนที่เขาจะก็าวขึ้นบันไดไปชั้นสองของบ้าน เขาก็หันกลับมาพูดกับลูก ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา

“พ่อเจ็บนะ ที่ต้องขอร้องให้ลูกช่วย พ่อเลี้ยงลูกมาอย่างดี ปกป้องลูกด้วยสองมือของพ่อ แต่มาวันนี้ พ่อกลับไม่กล้าแม้แต่จะขอร้องลูกเลย พ่อรู้สึกผิดจริงๆ”

คำพูดทิ้งท้าย ก่อนที่จะพาตัวเองขึ้นไปบนห้องนอนชั้นสองของบ้าน ห้องที่เกสสรากินยาฆ่าตัวตายนั่นแหละ เขาทิ้งระเบิดคำพูดไว้ และเขาก็หวังว่ามันจะเป็นระเบิดที่ได้ผลเสียด้วย

ลลิลนั่งนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน เกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวเธอ มันเป็นแบบนี้มานานแค่ไหน ทำไมพ่อกับแม่ถึงปิดไม่ให้เธอได้รับรู้เรื่องราวของฐานะทางการเงินของครอบครัว

หญิงสาวรู้สึกเหมือนตลอดเวลา เธอเป็นคนเห็นแก่ตัว มัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียน จนไม่มีเวลาได้สังเกตถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับบุพการี

เงินจำนวนมหาศาลขนาดนั้น  เธอกับพ่อจะไปหามันมาจากไหน ความทุกข์นี้คงกัดกินหัวใจของมารดาเธอ จนทนไม่ไหวต้องหนีจากไปแบบนี้

พวกมันเป็นใคร เจ้านายของมันคงเป็นคนแก่ตัณหากลับ ที่อยากจะมีเมียเด็ก แค่คิดหญิงสาวก็ขนลุกขนชันขึ้นมาทันที

มีเวลาอีกเพียงน้อยนิดที่ลลิลจะตัดสินใจ คงมีแต่ปาฏิหาริย์เท่านั้น ถึงจะทำให้บิดาของเธอ หาเงินถึงสิบล้าน พร้อมดอกเบี้ยอีกห้าล้านมาจ่ายให้พวกมันได้ ความคิดในสมองของลลิลสับสนไปหมด มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆสำหรับเธอ แต่มันคือชีวิตทั้งชีวิตของเธอ

“ติณห์ พ่ออยากให้ลูกล้มเลิกความคิดที่จะแก็แค้น แค้นกันไปแค้นกันมา มันไม่ทางจบ” กิตต์ขจรพูดกับลูกชาย ที่มานั่งคุยกับเขาข้างเตียง

“ผมว่าพ่อปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของผมดีกว่า พ่อไม่ต้องไปคิดถึง รักษาร่างกายให้กับมาเป็นเหมือนเดิมดีกว่าครับพ่อ” ชายหนุ่มไม่สนใจในสิ่งที่บิดาพูดด้วยความกังวล

“ร่างกายคงต้องใช้เวลาอีกนาน แต่มันก็ดีเหมือนกันนะ ทำร้ายคนอื่นเขามามาก ก็จะได้ชดใช้คืนก็ครั้งนี้แหละ” ผู้เป็นพ่อยิ้มอย่างมองโลกในแง่ดี

“เวลามาอ้อนวอนอยากได้เงินจากเรา ก็พูดได้สารพัด พอถึงเวลาใช้คืน กลับบ่ายเบี่ยง พ่อให้โอกาสทุกคน พวกมันต่างหาก แทนที่จะคิดถึงบุญคุณที่พ่อช่วย มันกลับแว้งกัดเป็นงูเห่า คนพวกนี้ต่างหาก ที่จะต้องรับเวรกรรมของมัน”

ทุกวันที่ติณห์ มานั่งคุยกับกิตต์ขจร ที่นอนป่วยอยู่บนเตียง ความจริงแล้วหมอบอกว่าร่างกายส่วนบนของเขายังคงใช้การได้ปกติ แต่ยิ่งนานวันคนแก่ที่หมดกำลังใจ ก็เอาแต่นอน จนร่างกายส่วนบนเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ แขนขารีบลงทุกวัน โชคดี ที่มีพยาบาลพิเศษหมุนเวียนกันมาดูแล เขาถึงได้ไม่เป็นแผลเตียง

“พ่อคงเปลี่ยนความคิดลูกไม่ได้” คนพูดถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย

“วันนี้ลูกหนี้ตัวดีของพ่อ ที่ชื่อทัตเทพ มันเอาเงินที่ได้จากเมียตัวเองฆ่าตัวตาย มาเล่นการพนันจนหมด และยังมายืมเงินไปอีกก้อน หนี้เก่าก็ยังไม่จ่ายแม้แต่ดอกเบี้ย”

“แล้วลูกให้เขายืมไหม” จากที่เบนหน้าหนี กิตต์ขจรหันหน้ามารอคำตอบจากลูกชาย