บทที่ 42 บทที่13.หนี้เสน่หา 2

“สวัสดีค่ะคุณป้า อลิน...”

“ยะ! ฉันถามหล่อน หล่อนยังไม่ตอบเลยนะ... ดูดีมีราศีนี่นา... เพราะอาชีพขายของเก่าหรือไงล่ะ?”

ฉลวยกล่าวหยามเหยียด หรี่ตามองอลิชา...ผ่านแพขนตาปลอม

“อลิสสบายดีค่ะ มีงานทำ มีที่ซุกหัวนอน...ไม่จำเป็นต้องเร่ขาย...สมบัติเก่ากิน”

หญิงสาวตอบเสียงเรียบ คนเลวนั้น... กาลเวลาไม่ได้ช่ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ