บทที่ 54 บทที่16.ยอมหรือไม่ยอมก็มีค่าเท่ากันแหละ... 2

สุเมธอึ้ง ‘ป้อ’ เด็กชายตรงหน้าเรียกเจ้านายของเขาด้วยสรรพนามใกล้ชิด

“ทำไมไม่หาอะไรให้เด็กกินก่อนล่ะ... ปล่อยให้มากวนฉันทำไม!” ชายหนุ่มดุ มองคนงานในบ้านตาขวาง แต่เมื่อหันกลับมามองเด็กชาย สายตาของเขาอ่อนโยนลง

“คุณหนูจะมาหาหนูอลิสค่ะ” ติ๋มอธิบาย เด็กชายดื้อตาใส ห้ามยังไงก็เอาไม่อยู่ ถู่ซี้จะมาหามารดาใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ