บทที่ 144: กอดก็โอเคเสมอใช่ไหม?

ลูคัสกลั้นความขยะแขยงเอาไว้ขณะปีนขึ้นไปบนรถไถที่เต็มไปด้วยขี้ไก่

อาเรียน่ามองสีหน้าบิดเบี้ยวของเขาแล้วก็อดขำไม่ได้

“ลูคัส มือคุณอยู่ห่างจากขี้ไก่อีกแค่นิ้วเดียวเองนะ”

“อะไรนะ” ลูคัสรีบชักมือกลับ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาป้ายมือลงไปบนกองขี้ไก่เต็มๆ

เมื่อมองขี้ไก่ที่เปื้อนมือตัวเอง ลูคัสก็อยากจะตัดมือทิ้ง...