บทที่ 178: ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ!

พอได้ยินดังนั้น ออทัมน์ก็ตีแขนเจมส์เบาๆ ไปทีหนึ่ง!

เพราะอาเรียน่ายังหลับอยู่ ออทัมน์จึงดึงแขนเสื้อของเจมส์แล้วพาเขาออกไปข้างนอก

“แม่ทำอะไรครับ” เจมส์ถามอย่างงุนงง

“เรื่องนี้ลูกต้องเก็บเป็นความลับ!” ออทัมน์พูดพลางมองเจมส์ด้วยดวงตาแดงก่ำ

เจมส์รู้ตัวว่าเขาอาจจะพูดไปสะกิดใจดำของเธอเข้าแล้ว

“การแพทย์สมัย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ