บทที่ 127

อลินา

เกิดความเงียบงันขึ้นชั่วอึดใจ เป็นความเงียบชนิดที่แม้แต่แสงสว่างก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่งเพื่อเงี่ยหูฟัง แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้น ไม่ใช่เสียงระเบิด แต่เหมือนกระแสน้ำที่ค่อยๆ เอ่อขึ้นท่วมตลิ่งจนมิด

เสียงตะโกนแรกดังขึ้นอย่างโดดเดี่ยว “ขอองค์จันทราเทวีประทานพร!” จากเสียงของบุรุษที่ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ช...