บทที่ 130

อลินา

ห้องโถงให้ความรู้สึกต่างไปจากเดิมเมื่อเสียงหัวเราะของไลร่าไกลเกินกว่าที่เราจะได้ยิน ผืนผ้ายังคงแขวนอยู่บนราว ผ้าคลุมหน้าบางผืนพาดอยู่บนเก้าอี้ราวกับวิญญาณที่ถูกทอดทิ้ง และกลิ่นหอมของแพรไหมยังคงกรุ่นอยู่ในอากาศ ทว่าเสียงพูดคุยจอแจได้เลือนหายไปแล้ว ราวกับว่าพื้นที่แห่งนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยสีสัน เส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ