บทที่ 31 เงาซาตาน [ตอนที่1.ปนันชิตา]

กลิ่นหอมของอาหารที่ลอยมาเข้าจมูก ทำให้ร่างสูงใหญ่ที่กำลังก้าวเท้าหยุดชะงัก จากที่ตั้งใจว่าจะเดินกลับบ้านพัก ก็ต้องเปลี่ยนใจ เท้ายาวภายใต้รองเท้าหนังราคาแพงหันหัวเปลี่ยนทิศ แล้วเดินไปอีกทาง รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้า เพราะตอนนี้ในครัวมีบางอย่างที่น่าสนใจ ใกล้ได้เวลาอาหารเย็น ปนันชิตา คงทำหน้าที่ของตัวเอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ