บทที่ 54 ทวงคืนเจ้า (๒) จบตอน

อินทร์มุกรีบผละมือออก พระสนมสำลักอากาศครู่ใหญ่ ด้ามกริชที่ยังคงคาบนแผงอกถูกกระชากออกเพียงแรงไม่ถึงครึ่ง และเขวี้ยงมันทิ้งไปทางอื่นจนเกิดเสียงเหล็กกระทบพื้น พระสนมพยายามดิ้นรนจะคลานหนี หากแต่ถูกรั้งข้อเท้าเอาไว้

“แค่ก! ปะ... ปล่อยข้า ข้าจัก... ไปหาคุณพี่” นางในตอนนี้ราวกับคนโง่งมที่หวนนึกถึงพระสุวรรณ...