บทที่ 57 จำต้องปล่อยมือจากเจ้า (๓) จบบริบูรณ์

ราชวังมรกตยังคงงดงามแต่ว่ามืดครึ้มเล็กน้อยเพราะระหว่างที่พระสุวรรณราพณ์ยังคงประคองสติไม่ได้ จึงปล่อยร้างไว้ไม่ได้เข้าไปทำการที่ห้องต่างๆ ในวังเป็นพิเศษนอกจากห้องบรรทม เขาเองเมื่อได้รับจดหมายจากเมียรักที่จักเดินทางมา ก็รีบตระเตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อมเสร็จ แต่ในจดหมายนั้นกลับเน้นย้ำว่า ‘เขาไม่ต้องออกม...