บทที่ 121

“มารับฉันเหรอคะ ไปไหนเหรอ” น้ำเสียงของเธอฟังดูระแวดระวังและห่างเหิน

“ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย” ผมพูดเข้าประเด็นทันที “ไปกินมื้อค่ำกับผมนะ”

มีเสียงเงียบไปชั่วขณะ และผมแทบจะได้ยินเสียงความคิดในใจของเธอที่กำลังต่อสู้กัน

“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดเบาๆ “เดี๋ยวฉันส่งที่อยู่ไปให้”

ความโล่งใจแล่นพล่านไปทั่วร่างอย่า...