บทที่ 142

มุมมองของแอลล์

เลือดในกายฉันเย็นเฉียบ รอบตัวฉัน ล็อบบี้ของออฟฟิศตกอยู่ในความโกลาหล พนักงานต่างตะโกนโหวกเหวก บางคนร้องไห้ และบางคนก็โทรศัพท์ขอความช่วยเหลืออย่างลนลาน

“ใครก็ได้โทรหาหน่วยดับเพลิงที!” เสียงหนึ่งตะโกนขึ้น

“พวกเขากำลังมาแล้ว!” อีกเสียงตอบกลับ

มือของฉันเลื่อนไปกุมท้องโดยไม่รู้ตัว

“แอลล์” ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ